O książce: 2024 / Nowa książka Borysa Leibowa poświęcona jest jego dzieciństwu spędzonemu w Moskwie i obwodzie moskiewskim oraz młodości, ściśle związanej z emigracją - życiem na Cyprze i we Francji pod koniec lat 90. Przywiązanie do rodziców, dziadków, pierwsza i oczywiście nieodwzajemniona miłość, nastoletnia przyjaźń tworzą naprawdę dramatyczny splot. Splatamy z niego opowieść o dorastaniu, pełną fantazji i brutalnej rzeczywistości, o przemianie z chłopca w mężczyznę. W tej książce jest wiele. Oto klimatyczna obsada epoki z niebezpiecznymi zwrotami losu. I pełne miłości spojrzenie na życie, bo dla autora ważny jest każdy szczegół: szelest trawy, szum deszczu, pierwsza zimowa śnieżyca... I bolesna tęsknota za tym, co minęło. I ostrożne zainteresowanie nowościami. Autobiograficzna, liryczna, nostalgiczna książka Lejbowa, finalisty Nagrody im. Marka Ałdanowa, przypominająca najlepsze przykłady prozy rosyjskiej – od „Życia Arsenyjewa” Iwana Bunina po twórczość Aleksandra Iliczewskiego.